Welke box?!

Er zijn talloze lege kreten in de kantoorjungle, maar eentje die ik niet meer kan horen is: “Je moet outside the box denken!” Altijd met dat uitroepteken, alsof het de heilige graal van innovatie is.

Wat de spreker eigenlijk bedoelt, is dat je verder moet kijken dan je neus lang is. Maar ironisch genoeg schieten ze zichzelf meteen in de voet. Want door te zeggen dat je buiten de doos moet denken, blijf je alsnog vastzitten aan die doos. Het is net als zeggen: “Denk niet aan een roze olifant.” Bam! Daar is die roze olifant al.

Taal doet ertoe. De manier waarop je iets formuleert, stuurt ook het denken en de resultaten die je krijgt. Dus in plaats van dat je mensen verstrikt laat zitten in vage metaforen, probeer eens “the sky is the limit”—daar is tenminste meer ruimte. Of, nog beter, wees specifiek over de (ruimere) grenzen: “We moeten binnen drie jaar winst maken,” of “We willen snel schakelen, dus liever zaken doen met bestaande leveranciers.”

Creatieve oplossingen en frisse ideeën ontstaan niet in een vacuüm. Het gaat om de juiste setting, de juiste woorden, de juiste mensen. Wil je het beste in je team naar boven halen? Creëer dan een omgeving waarin iedereen zich veilig voelt om het onverwachte op tafel te gooien, zonder geremd te worden door oude denkpatronen.

En ja, het klinkt misschien tegenstrijdig, maar ook creativiteit kan een proces zijn—mits je de juiste context zet. Het gaat erom de voorwaarden te scheppen waarin nieuwe ideeën kunnen floreren. Want het enige wat echt “out of the box” is, is de illusie dat je een doos nodig hebt.