Omring jezelf met mensen die je vertellen wat je moet horen.

Ik kletste mezelf naar binnen bij Bell Labs door de inhurende manager tegen te spreken. En dat gun ik jou ook.

Het was begin 1997 en ik zat op gesprek bij Bell Labs. Op dat moment een van de top research instituten in de wereld. Je moest wel van goede huize komen om daar te werken.
Vroeg in ons gesprek merkte de manager op: “Ik denk dat ATM groot gaat worden.” ATM, een technologie vanuit de telecomindustrie, was bedoeld om “data” te verwerken, maar het was eigenlijk een infrastructuur die vooral geschikt was voor telefonie.

Ik had net vier jaar met ATM gewerkt en kende de voordelen en beperkingen ervan. In plaats van met een technisch verhaal te komen, wees ik simpelweg naar de achterkant van zijn PC en stelde de vraag: “Heeft jouw computer een ATM-aansluiting of Ethernet?”
Die vraag zette alles in perspectief. Ik legde uit dat Ethernet de weg van de minste weerstand was: eenvoudig schaalbaar op de bestaande infrastructuur, geen noodzaak voor kostbare upgrades zoals nieuwe kabels of netwerkkaarten. Hoewel ATM op papier beter leek met (veel) hogere snelheden was het verschil niet groot genoeg om bedrijven te overtuigen hun hele infrastructuur om te gooien.

De manager knipperde even met zijn ogen en het geplande gesprek van een uur veranderde in twee uur, gevolgd door een lunch, daarna was het “ik wil jou in mijn team”. Het gesprek met HR een week later was heel eenvoudig.

Wat ik hiervan leerde? Een kritische noot kan de sleutel zijn tot een waardevolle connectie, mits je het respectvol en doordacht brengt. Maar ook: als iemand niet openstaat voor tegengeluid, is dat waarschijnlijk niet de juiste werkplek voor jou.
Ik ben nog steeds geen ja-knikker. Als ik denk dat je ergens een betere weg kunt inslaan, zal ik dat delen. Het draait immers om waarde toevoegen, niet alleen om instemmen.

Dus als je in 2025 op zoek bent naar een sparringpartner die je écht vooruit helpt, stuur me een bericht via het formulier hier onder.